8 maart 2019

REORGANISEREN!…? Ik had nooit gedacht dat ik het ooit leuk zou gaan vinden om te doen. Ik was toch een bouwer, geen sloper?
Hoe goed je je bedrijf ook opzet, de groei op verantwoorde wijze probeert bij te benen en de kosten altijd zo flexibel mogelijk probeert te houden… Er komt een moment dat je merkt dat die ene klus niet doorgaat… dat iemand z’n rekening niet kan betalen…, of… en dat ook nog eens allemaal tegelijk.
Ik vond het vreselijk. In 1991 moest ik in m’n bedrijf toch reorganiseren. In m’n eentje op zolder gestart in 1985, zes jaren later met bijna veertig man en de trouwe eerste (en grootste) opdrachtgever is gedwongen om… Daar zaten we dan… ongeveer 70% van de omzet viel ineens weg. Het zijn je vrienden die voor je werken. Ze hebben het naar hun zin. We zijn een familie en als ik op vijf december de schimmel bestijg voelt Sint zich ook echt verantwoordelijk voor het geluk van de kindertjes in al die andere jonge gezinnetjes. Kun je dan ineens heel hard zijn en die mensen ontslaan? Nee toch?

Op zo’n moment zijn commissarissen, of tenminste één door de wol geverfde coach, voor je bedrijf van levensbelang. Ik had drie commissarissen, twee heel goede en een goede. Gelukkig zaten we zeer ruim in de financiële jas en konden we het best even uitzingen tot betere tijden maar mijn commissarissen hebben me uit die droom bevrijd en daar was ik achteraf heel blij mee. Deze kennis/ervaring wil ik graag delen met hen die er iets aan kunnen hebben. De eerste stap is dat je beseft dat emotie hier geen hulp biedt. Je kunt niet anders dan rationeel handelen dus… doe dat dan ook! [...]  Verder lezen