Zijn we de weg een beetje kwijt ?
In onze complexe wereld is het maken van keuzes niet zo eenvoudig als in de samenlevingen van pakweg zo’n vijftig jaren geleden. De lokale kudde had toen z’n lokale regels, binnen de landelijke wetgeving natuurlijk, een grote sociale controle (het touwtje kon uit de brievenbus), de ‘buitenbeentjes’ kon je met naam en toenaam benoemen en ze werden door iedereen in de gaten gehouden, ook door de lokale bromsnor. Ik weet dat, want dat was mijn situatie… simpel dus! Er was toen geen schooljongen die tegen de juf durfde te zeggen: “Ik ga vast want dan hoef ik niet al die tijd tegen jouw rotkop aan te kijken”… Ook dat weet ik zeker want ik zat bij de ‘buitenbeentjes’ in de klas! Die schooljongen is er nu wel. Komt dat omdat hij met minder aangereikte kaders toch z’n grenzen opzoekt, want dat doet een kind toch? Als je vroeger iets had uitgevreten kreeg je namelijk eerst van de ‘juf’ een giga draai om de oren en een dito schop onder je kont en dat deden pa en ma thuis nog eens ‘dunnetjes’ over als ze er achter kwamen want het was ook een blamage voor het gezin. Het uitgangspunt was altijd; “Je zult het wel verdiend hebben!” en in plaats van dat paps de schoolmeester voor z’n kop sloeg, kreeg je zelf nog een extra pak rammel. Je werd er op aangekeken en je had écht wat goed te maken. Het was voor ons als kind volledig duidelijk; gedrag over de schreef werd altijd en ook onmiddellijk gecorrigeerd met proportionele straffen. De ‘juf’ die dat nu overkomt voelt zich echter volslagen machteloos… ze kan geen kant op. Ze mag het kind niet aanraken, dus ook niet even stevig beetpakken, maar ook niet wegsturen en iedere actie die ze wel neemt ligt onder een giga vergrootglas waardoor pa of ma, ongeacht de situtatie en slechts op basis van het verhaal van ‘de kleine’ op soms brute wijze verhaal komen halen. De ‘nekvelleerkracht’ wordt verguisd omdat hij een kind handmatig de klas uit dwingt? Ik neig hier naar onverstandige opmerkingen, dus ik laat het oordeel hierover graag even over aan uw eigen intelligentie. De buitenbeentjes weten allemaal dat ze veel macht kunnen uitoefenen en zijn dus maximaal gewapend tegen elke poging tot kaderen. Daarnaast nog het commerciële motief van de onderwijsinstelling om te kiezen voor budget in plaats van een onderwijs/opvoed-belang (veelal minimale bezetting). Beide ouders aan het werk… weg richting… weg opvoeding… dus weg duidelijkheid… we weten het even niet… Of het nu dit kind-juf probleem betreft of de politiecommissaris die op TV niet durft te zeggen dat het een groepje Marokkanen was om ‘de discriminatie-piet’ niet toegeschoven te krijgen en geschorst te worden… het woord ‘neger’ vermeden moet worden, het… enfin, u kunt het lijstje zelf wel aanvullen… Het zijn allemaal zaken die vroeger niet onduidelijk waren maar nu wel. Wat is er veranderd? [...]  Verder lezen