Ondanks dat ik mezelf (technisch) niet goed genoeg vond voor het conservatorium, ben ik altijd blijven spelen… Het liefst niet van bladmuziek maar gewoon op het gehoor. Ik kan wel van blad spelen maar zie het maar als een soort dyslexie… Het kost me moeite en ik moet dus oefenen. Vanaf m’n negentiende kwam daar het dirigeren bij, gewoon omdat ik er toevallig tegenaan liep dat een dirigent van een koor dat ik slechts begeleidde op orgel, er de brui aan gegeven had. Dat bleek me, zonder enige opleiding, tóch heel goed af te gaan. Als ‘ad interim’ ben ik op een uitzondering na toch altijd wel een jaar of tien gebleven en bracht het koor ook echt wel op een hoger plan. Jongerenkoor Schalkhaar, Jongerenkoor op de Worp, Gemengd Koor Groot Colmschate, Waco-koor Martinus Twello, twee maal een projectkoor Mozart (KV 275 en KV626). Voor KV626 (Requiem Mozart) heb ik me wel uitgebreid voorbereid en ben ik een jaar lang wekelijks naar vier bekende dirigenten geweest en de Kurt Thomas gedaan op het Conservatorium in Utrecht (C niveau, professionals). Sinds dec. 2022 ben ik (eerst weer als ad interim, maar aansluitend voor vast), dirigent van StemmInn in Twello… Ik heb gemerkt in al die jaren dat ik niet bescheiden hoef te zijn om me te meten met professionals en dat doet me deugd.
Naast de projecten van Mozart (KV626 was echt met professionals en heel goede amateurs) merk ik dat ik het vooral leuk vind om een matig koortje ‘op een hoger plan’ te brengen. Dát is een leuke uitdaging als je dat ook nog eens op een gezellige manier voor elkaar wilt krijgen. Enthousiasme in het zingen en een enthousiaste leiding, gecombineerd met een permanente aandacht voor verbeteringen is mijn sterke kant. Ik heb dan ook meerdere koren geweigerd die een nog wat hoger ambitieniveau hadden, al wist ik toen niet goed waarom het me niet trok… Misschien was ik gewoon bang dat ik dan zelf ook nog weer hard ‘aan de bak’ moest… Het zou maar zo kunnen…