CME-Twente

Prof. Gerhart Rathenau (1911-1989), voormalig directeur van het Natuurkundig Lab (Natlab) van Philips in Eindhoven, is een van de grondleggers van het Nederlandse wetenschaps- en technologiebeleid. Hij bedacht oplossingen voordat anderen doorhadden dat er een probleem was. Een verhaal over de man die heel Holland aan de computer kreeg.

Een dissertatie (2008) van Frank Veraart TU Eindhoven Stichting Historie der Techniek, Eindhoven over de introductie van computers in onze samenleving.

De gevolgen van de revolutionaire chip-technologie en dan met name die van de microprocessoren in de jaren zeventig maakte dat de politiek open stond voor goede ideeën om niet achterop te geraken. Rathenau bedacht o.a. dat alle drie Nederlandse technische universiteiten (Enschede, Delft, Eindhoven) een Centrum voor Micro-Electronica moesten krijgen (elk met een eigen werkveld/aandachtsgebied) om het bedrijfsleven te helpen deze nieuwe technologie te implementeren en daarmee de concurrentie-positie niet te verliezen. Het TrainingCentrum Microcomputers op de UT was hiervan een voorloper en ging later dus over naar het CME-Twente. De cursussen die we op de UT hadden ontwikkeld werden meegenomen naar het CME en we verzorgden landelijk vele opleiding- en adviestaken voor het bedrijfsleven.

Een verschil van mening tussen mij en mijn directeur maakte dat ik na enkele jaren voor mezelf begon met Teelen BV. Eerst met als subtitel ‘Raadgevend Ingenieursbureau’ maar al snel werd het Teelen Kennismanagement BV. Tegenwoordig is het gewoon kortweg ‘Teelen’.

Een leuke herinnering: De introductie van de Compact Disc…
Een leuk voorval uit m’n tijd bij het Centrum voor Micro Electronica Twente was de introductie van de CD bij Philips in Eindhoven begin jaren tachtig… Het was een soort congres voor genodigde techneuten en ik mocht er bij zijn. Diverse zeer interessante lezingen over nieuwe ontwikkelingen en de maatschappelijke invloed en ineens was het lunchpauze… een lange rij mensen en voor me stond een oude(re) man. In ieder geval iemand die, naar mijn inschatting, niet bij dit jonge techneutenpubliek hoorde. Ik maakte hem een compliment over het feit dat hij, toch op leeftijd, nog zo geboeid werd door nieuwe ontwikkelingen en we raakten aan de praat. Gezellig, allebei een broodje pakkend en gezamenlijk afstevenend op een tafeltje dat nog niet bezet was. Het werd een boeiend en leuk gesprek van beide kanten en toen de zoemer weer ging heb ik hem bedankt voor het interessante en gezellige onderhoud. Dat was wederzijds meldde hij… Geen idee wie hij was en dat interesseerde me eigenlijk ook niet echt. Al met al was het een zeer boeiende dag die zou worden afgesloten door Frits Philips zelf. Inderdaad… toen die man op kwam bleek hij de man met wie ik die middag gezellig had geluncht! Een dikke knipoog toen ie me zag zitten zei genoeg. Hij is al lang overleden (1905. – 2005), maar heeft een heel positieve indruk op me gemaakt, zelfs dus vóór dat ik wist wie hij was…

Koningin Beatrix in de klas…
Het CME verzorgde cursussen (mijn afdeling) op het gebied van computergebruik en op een dag schoof koningin Beatrix aan in de ‘klas’. Eveneens een leuke ervaring zonder poeha of afstand. Gewoon ‘mevrouw’ was prima! Leuk!

Een van de argumenten om voor mezelf te beginnen was een cursusweekend in een duur hotel voor managers… Ik had er vanaf het begin als een slecht gevoel bij maar het was een opdracht dus… Ik heb het met schroom maar achteraf toch ook met veel plezier gedaan omdat ik de mensen goed bezig kon houden, maar ideaal was anders, vond ik. Lees het artikel… en je weet waarom…