Lector op hogeschool IJsselland in Deventer

Voor mij een leuke kers op de taart… Ik had in de jaren tachtig op de toenmalige bibliotheek-academie in Deventer één ochtend in de week alle eerstejaars in een grote collegezaal ‘informatica’  gegeven. (Tentamen eerste gelegenheid en Herkansing examen informatieverwerking 1988) Ik vond dat heel erg leuk om te doen en het beviel hen toen ook erg goed want zelfs nadat ik er (na enkele jaren) mee gestopt was, werd ik door een eindexamenklas uitgenodigd om ze uit de brand te helpen voor het examen (probleem-analyse & programma-ontwerp) want ‘ze snapten er niets van’ zo zeiden ze… Gelukkig kon ik ze inderdaad helpen… iedereen tevreden.

Met enige regelmaat heb ik later nog wat presentaties verzorgd voor de opleiding die inmiddels was opgegaan in Saxion Hogeschool IJsselland en toen het fenomeen ‘Lectoren‘ in beeld kwam, werd ik gebeld of ik interesse had om als Lector ‘Kennismanagement’ de internationale klassen (was ik ook altijd al voorstander van geweest), wegwijs te maken in dit ‘vak’. Hoewel ik hierop niet formeel wilde solliciteren, kreeg ik toch de benoeming😅. Ik was destijds een van de eerste Lectoren (soort praktijk-professor binnen het hoger onderwijs) in Nederland (wel een eer) en heb dat vier jaren mogen doen.

De eerste internationale groep bestond voor een groot deel uit Chinezen en als ik vroeg of ze iets begrepen hadden dan knikten ze steevast ‘ja’ maar in werkelijkheid verstonden ze er niets van… Dat mocht natuurlijk niet gebeuren… Commercieel misschien gewenst om buitenlanders binnen te halen maar inhoudelijk zeer discutabel en dat moet je als hogeschool niet willen. Het jaar erop was het gelukkig aanzienlijk beter en ik pakte het ook wat anders aan. Er was een Engelstalig boek als leidraad en ik vertelde daar het nodige omheen. De studenten moesten paarsgewijs een presentatie houden over een hoofdstuk en vervolgens werd er klassikaal over gediscussieerd. Dat werkte aanzienlijk beter… men deed echt z’n best en de problemen kwamen snel boven water… Ach ja, je moet wat… Ik was (en ben nog steeds) een groot voorstander om zoveel als zinvol Engelstalige colleges te verzorgen in het Hoger Onderwijs, maar het blijft vermoeiend zolang het niet je dagelijkse ‘product’ is. Dus alle begrip voor hen die het liever anders doen, maar ik denk desondanks dat het op langere termijn de voorkeur verdient omdat ook internationaal meer mensen ‘blijven hangen’ in een land, als er geen echte taalbarrière is.