Teelen BV was toch wel de grote passie in m’n zakelijke leven. Geld is hierbij nooit een motivator geweest, zinvol en leuk werk wel en dat zonder bureaucratische kaders of belangen van anderen. Gestart op de zolderkamer en uitgegroeid tot een bedrijf van ’toppertjes’ in een niche markt en dus met ook veel toppertjes als klant! Zoveel leuk werk en een heel nieuwe insteek in de omgang met medewerkers… Als je echt goed was had je bij ons een heerlijke baan, zo niet, dan was je ook zo weer weg… In 1991 ontving ik van oud UT-rector-magnificus Harry van den Kroonenberg (die hield wel van ondernemende eigenzinnigheid) de UT-Ondernemersprijs. Op de universiteit werd weleens gezegd dat als je niet cum-laude was afgestudeerd, je bij ons niet eens op gesprek kwam. Dat was natuurlijk niet zo, maar het geeft wel aan dat we dat imago hadden. Heel kritisch als het ging om het werven van nieuwe collega’s maar vervolgens trots dat men bij Teelen werkte. Dat klinkt misschien een beetje ijdel maar zo voelde ik dat zelf niet. Ik had de insteek dat ik mensen nodig had die dingen beter konden dan ik zelf, want dan hoefde ik ze niet te controleren. Misschien was het dus meer luiheid dan ijdelheid. Ik deed ook altijd veel aan het onderhouden van goede contacten op de universiteiten met onze potentiële doelgroep. Want die studenten werden later of onze klant of onze mederwerker dus dan is het in ieder geval belangrijk dat ze je kennen… Veel gastcolleges e.d. dus. Vooral een wat cabareteske insteek bij presentaties intern en extern zie ik in de filmpjes terug. Lol in je werk is heel belangrijk en dat levert ook veel leuke relaties op. De stap voor mij om in 2006 formeel afscheid te nemen (ik was toen al een tijd weg) was wel groot maar niet moeilijk. Door het gedoe met de Noorderkerk kwam mijn gezondheid in het gedrang (hoge bloeddruk). De dood van enkele (jonge) zakelijke relaties die net zo in het leven stonden als ik brachten me er toe om een behoorlijke tijd eerst maar eens ‘rust’ te nemen en dat beviel me eigenlijk zo goed (ik ben altijd druk, of er nu iets te doen is of niet… dan verzin ik wel weer wat of zie een nieuwe hobby) dat ik mijn bedrijf volledig overdroeg aan mijn collega Marianne Windauw-Cuijpers. Ik had het daarmee ook echt afgesloten… Een prachtige periode in m’n leven met een prachtig afscheid van collega’s en van de relaties… Hiervan getuigen de twee onderstaande filmpjes. Daarna nog een leuke jubileum-herinnering….
Afscheidsfilmpje met enkele relaties aan het woord!
Afscheidsfimpje van de medewerkers!
Onze ‘Vak & Computer’ opleidingen waren heel erg in trek… (ong. 200 a 250 cursisten per dag!) We hadden opleidingen van een vol jaar, full-time als (Post-Academische) aanvulling waardoor je bijvoorbeeld een Werktuigbouwer kon afleveren die ook wist wat ie binnen zijn vak met computers kon doen. Hierdoor kregen ze een duidelijke voorsprong op de arbeidsmarkt. Dat was in die tijd bijzonder omdat er toen eigenlijk voornamelijk cursussen waren waarin je leerde programmeren en de opleidingen zelf hadden het vak computergebruik nog niet in hun curriculum. Tekenen op een computer was nog iets bijzonders…
Op verzoek van het arbeidsbureau kwam er zelfs een speciale cursus voor vrouwen.
Ook op middelbaar niveau hadden we dergelijke cursussen en die scoorden zo goed dat werkgevers er naar gingen vragen… vandaar een afscheidslied van een groep…
In 2011 (ik was toen dus al lang weg) presenteerde medewerker van het eerste uur Harry Molkenboer, Teelen BV als volgt in de markt…
Je mag dus best concluderen dat ik met heel veel trots terugkijk op mijn bedrijf, maar vooral ook op de wijze waarop ik het heb kunnen opbouwen. Als je in alles voor een tien gaat, dan zijn de ‘kanjers’ ook trots dat ze bij je werken… en klanten zelfs trots dat ze het door jou laten doen! En ja, dan weiger je zelfs wel eens een opdracht omdat een potentiële klant iets ‘onverstandigs’ wil… Een geweldige ervaring om met zo veel mooie mensen (zowel intern als extern) te mogen samenwerken voor zoveel mooie klanten!!!
Plaats een Reactie
Meepraten?Draag gerust bij!